Μήπως κάλεσε ο μπαμπάς; ΟΧΙ!

Μήπως κάλεσε ο μπαμπάς; ΟΧΙ!

Υπάρχουν πολλές ώριμες διαζευγμένες γυναίκες που, παρά τη σχέση τους με τον πατέρα του παιδιού, υποστηρίζουν και ενθαρρύνουν μια υγιή σχέση ανάμεσα στο παιδί και τον πατέρα του.

Ένας τεράστιος αριθμός όμως διαζευγμένων γυναικών, τυφλωμένες από τον πόνο τους, την εκδικητικότητα τους και την ζήλια τους, λειτουργούν καταστροφικά ως παιδαγωγοί.

Όλοι μας έχουμε ακούσει τις ιστορίες τέτοιων διαζευγμένων γυναικών που στρατηγικά χρησιμοποιούν τα ίδια τα παιδιά τους ως πιόνια για να προκαλέσουν πόνο ή  για να αποσπάσουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από τον πατέρα του παιδιού τους.

Αυτές οι μητέρες δεν γνωρίζουν ή και αν γνωρίζουν, δεν τις ενδιαφέρει η ζημιά που προκαλεί στο παιδί τους, η κοφτερή γεμάτη δηλητήριο γλώσσα τους, μιλώντας αρρωστημένα για τον πατέρα του παιδιού ή όταν λένε στο παιδί ότι ο πατέρας του δεν θέλει να το δει.

Το παιδί μεγαλώνει με το αίσθημα ότι είναι ανεπιθύμητο και παραμελημένο χωρίς λόγο, παρόλο που ο μπαμπάς είναι πρόθυμος να είναι εκεί για αυτό το παιδί φυσικά, συναισθηματικά, πνευματικά, ψυχολογικά και οικονομικά.

Οι γυναίκες που συμμετέχουν σε τέτοιου είδους αρρωστημένες ενέργειες, πιστεύουν ότι ο πατέρας δεν είναι απαραίτητος.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, κάποιες γυναίκες που μεγάλωσαν χωρίς τον πατέρα τους, αισθάνονται ότι είναι εντάξει, να μεταφέρουν στα δικά τους παιδιά, τις δικές τους ανασφάλειες, τα ψυχολογικά και συναισθηματικά τους ζητήματα που προέκυψαν από τη μη παραλαβή της προσοχής, της αγάπης, ή της επικύρωσης από τον πατέρα τους.

Αυτό μπορεί να ακούγεται σαδιστικό αλλά είναι αλήθεια -πολλές γυναίκες ζηλεύουν την αγάπη και την φροντίδα που ο πατέρας δίνει στο δικό τους παιδί. Ανεξάρτητα από το λόγο για τις πράξεις τους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ για το παιδί και τον πατέρα.

Για λόγους σκοπιμότητας η προσοχή των μέσων ενημέρωσης επικεντρώνεται στο μικρό ποσοστό των ανδρών που έχουν αποκηρύξει τα παιδιά τους, ενώ δεν λένε απολύτως τίποτα για την πλειοψηφία των ανδρών που λαχταρούν να είναι μαζί με τα παιδιά τους, αλλά τα στερούνται από μια εκδικητική πρώην σύζυγο και το προκατειλημμένο δικαστικό σύστημα.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο καταστροφικό από το να απαγορεύουν σε ένα γονιό, στην πλειοψηφία τους μπαμπάδες, την πρόσβαση στο παιδί του και στην καθημερινή συμμετοχή στην ζωή του.

Πάρα πολλοί μπαμπάδες έχουν βιώσει τις αναπάντητες κλήσεις, με μια σκοτεινή απάντηση από την μητέρα του παιδιού μέσω κειμένου ή e-mail: "το παιδί είναι απασχολημένο" ή "το παιδί δεν θέλει να σου μιλήσει", ή γενικά τη σιωπή. Ειδικά την ημέρα των γενεθλίων του παιδιού, τις ημέρες των εορτών ή τις ημέρες των διακοπών (καμία απάντηση).

Κανείς δεν θέλει να μιλήσει για την τραυματική εμπειρία των μπαμπάδων που μάχονται να είναι κοντά στα παιδιά τους και αποτέλεσμα της που οδηγεί στην ενοχή, στο θυμό και στην ανησυχία.

Κανείς δεν θέλει να μιλήσει για την πλειοψηφία των μπαμπάδων που ίσως έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν χρήματα στη μητέρα του παιδιού τους (χρηματική διατροφή παιδιού) χωρίς όμως να έχουν πρόσβαση στο παιδί τους, ούτε μιλούν για τους μπαμπάδες που καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να διατηρήσουν τη σχέση τους με το παιδί τους, ενώ αυτή η σχέση σαμποτάρεται για να τερματιστεί μέσω δόλιων ενεργειών της μητέρας.

Η μειοψηφία των δειλών που φεύγουν από την ευθύνη της πατρότητας πρέπει να καταδικαστεί. Αυτοί έχουν καταστήσει πολύ δύσκολο για τους πρόθυμους μπαμπάδες να έχουν μια σχέση με τα παιδιά τους.

Οι μπαμπάδες, πρέπει να είμαστε δυναμικοί και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να είμαστε μαζί με τα παιδιά μας. Όσοι από εμάς έχουν αυτές τις εμπειρίες πρέπει να μιλήσουμε για την επόμενη γενιά, προειδοποιώντας τους για τη σκληρή πραγματικότητα  που θα αντιμετωπίσουν κι αυτοί ως μελλοντικοί γονείς. Ας ελπίσουμε ότι τέτοιες προειδοποιήσεις θα οδηγήσουν περισσότερα παιδιά που θα μεγαλώνουν σε μια στερεά δομή της οικογένειας, χωρίς δικαστήρια, προγραμματισμένες επισκέψεις, και μηνιαίες πληρωμές.

Για εκείνους τους άνδρες που υποφέρουν στη σιωπή, θα θέλαμε να συστήσουμε να μιλήσουν σε κάποιον για το μαρτύριο που βιώνουν, να δημοσιοποιήσουν τις εμπειρίες τους και την κατάστασή τους, έτσι ώστε η κοινή γνώμη να καταλάβει ότι τα παιδιά βιώνουν τον πόνο και τα συναισθήματα εγκατάλειψης, χωρίς να γνωρίζουν ότι η πραγματική αιτία της απουσίας του πατέρα τους είναι ενορχηστρωμένη από ένα πρόσωπο που δήθεν τα αγαπά, όπως είναι η μητέρα τους.

Η πλειοψηφία των μητέρων έχουν καταστήσει το διαζύγιο και την επιμέλεια του παιδιού σε ένα εύκολο τρόπο αύξησης του εισοδήματός τους. Δεν είναι ο ρόλος σας αυτός να μιλάτε άσχημα για τον πατέρα του παιδιού. Αφήστε το παιδί να μεγαλώσει έχοντας γονική σχέση με τον πατέρα του χωρίς την αρνητική επιρροή σας.

Για να μεγαλώσει ένα παιδί σωστά κι αν νοιάζεστε για την ψυχή του, συνεργαστείτε. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και σεβασμό ισότιμα κι από τους δυο γονείς τους κι αυτό είναι το παράδειγμα που θα ακολουθήσουν.