Ο παιδικός καρκίνος μέσα από τα μάτια ενός πατέρα.
Ο πρωτότοκος γιος μου 14 μηνών νοσεί από καρκίνο.
Καρκίνος: με το πρώτο άκουσμα αυτής της φράσης σκέφτεσαι ότι αυτή η αρρώστια είναι μόνο για μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, οι οποίοι μετά από πολλές καταχρήσεις αρρώστησαν το σώμα τους.
Έτσι πίστευα και εγώ μέχρι ένα απόγευμα το Μάιο του 2009. Ο πρωτότοκος γιος μου 14 μηνών νοσεί από καρκίνο.
Η διάγνωση: Μεταστατικό Ραβδομυοσάρκωμα 4ου βαθμού με 4 μεταστάσεις. Μηδαμινές ελπίδες ίασης από τους γιατρούς λόγω της επιθετικότητας του καρκίνου.
Νευρίασα, φώναξα, τα έσπασα, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή: ΕΠΡΕΠΕ να παλέψουμε μέχρι τέλους. Χημειοθεραπείες 9 κύκλοι, 32 ακτινοβολίες, μια εγχείρηση αφαίρεσης πρωτογενούς όγκου.
Πέρασαν 9 μήνες μάχης και ο γιος μου ακόμα μαζί μου. Ο ήρωας μου πολεμούσε και νικούσε κάθε μέρα το ανίκητο, ως τότε, «θηρίο» που μου είπαν οι γιατροί.
Ο Θεός τελικά είχε άλλα σχέδια. Φτάνουμε στο σήμερα, 5 χρόνια μετά και το «θηρίο» νικήθηκε μέχρι στιγμής ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ.
Ο ήρωας μου χαίρεται τη ζωή του για την οποία πάλεψε όσο κανείς από μας τους υγιείς. Σαν τον γιο μου παρά πολλά παιδάκια βγήκαν, βγαίνουν και θα βγαίνουν νικητές γιατί τελικά ο εχθρός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ!
0 σχόλια:
Τα σχόλια στο blog υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μαζί μας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.