Αγαπητη πρωην...κοιτα τι κερδισα

Αγαπητη πρωην...κοιτα τι κερδισα.

Αφιερωμένο σε κάποιες γυναίκες που γεννήθηκαν να είναι πάντα μόνες.

Τον επόμενο μήνα είναι η 5η επέτειος του γάμου μου με την τωρινή μου σύντροφο. Το τι θα γινόταν αν είμαστε ακόμη μαζί δεν υπάρχει στο μυαλό μου, ευτυχώς γλύτωσα από εσένα...

Είναι καιρός πια να ξεκολλήσεις το μυαλό σου και να δεις τι πραγματικά συμβαίνει κοιτάζοντας τον εαυτό σου στον καθρέπτη. Εάν ήσουν άξια, δυνατή και καλή μαζί μου, δε θα με έσπρωχνες σε μια άλλη αγκαλιά.

Το «Τι θα γινόταν αν»... κάτσε να το σκέφτεσαι μόνη σου, μαζί με τις αναμνήσεις σου, που έχεις για παρηγοριά σου ή στην καλύτερη περίπτωση μπορείς να το εξομολογείσαι κάθε βράδυ σε ομάδες και σελίδες στο facebook. Είμαι σίγουρος ότι εκεί θα βρεις κι άλλες σαν κι εσένα, για να βγάλετε όλα τα απωθημένα σας.

Τώρα η όλη κατάσταση, δεν έχει επιστροφή και θα σε παρακαλούσα να πάψεις να με ενοχλείς. Τώρα πλέον έχω μια νέα οικογένεια που με αγαπάει και την αγαπώ...κάτι που εσύ δεν θα αποκτήσεις.

Τώρα έγινα ξανά πατέρας και έχω την δυνατότητα να μεγαλώσω το νέο παιδί μου, όπως εγώ θα ήθελα, κι όχι όπως εσύ μου στέρησες να το κάνω στα δικά μας τα παιδιά.

Τα παιδιά μας, έφηβοι πια, μου λένε ότι κάθεσαι μονάχη στο τραπέζι, σε εκείνο το βαρύ το ξύλινο της τραπεζαρίας με τα σκαλιστά ποδαράκια, που ήταν δώρο των γονιών μου. Χάρισμα σου, είναι το μόνο που σου κάνει συντροφιά, τώρα που τα παιδιά μεγάλωσαν και σε αφήνουν μόνη μες στο σπίτι.

Βλέπεις, δεν υπολόγισες ότι τα παιδιά μεγαλώνουν...

Τώρα είσαι εσύ αυτή που στερείσαι τα παιδιά, και είσαι σε ένα σπίτι άδειο. Τώρα το δικό μου το σπίτι είναι γεμάτο με τα παιδιά μου, όλα μαζί τα αδελφάκια και φωνάζουνε «μαμά» την νέα μου γυναίκα. Χαρισμά σου και το χαλί...στο άφησα για να μπορείς να ρίχνεις άφθονα τα δάκρυα σου. 

Είναι τόσες οι στιγμές που έχεις χάσει κι άλλες τόσες που θα χάσεις...γεννήθηκες για να είσαι μόνη. Ποντάρισες ότι θα με κάνεις να σέρνομαι, δυστυχώς όμως για εσένα, η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εμένα. Η δική σου μοίρα όμως ήταν να είσαι πάντα μόνη.

Εγώ μπορεί να έχασα τα πρώτα 12 χρόνια των παιδιών μας, τώρα εσύ θα χάσεις όλα τα υπόλοιπα τους.  

Ο μεγάλος μας γιός έρχεται και μας βλέπει χωρίς να το ξέρεις τα τελευταία 3 χρόνια. Ο μικρός μας γιός τον ακολουθεί. Τώρα μπορούνε να έρχονται χωρίς να σε ρωτήσουν...έρχονται να δούνε το νέο αδελφάκι τους και τον μπαμπά που τους στέρησες όλα αυτά τα καταθλιπτικά σου χρόνια.

Όταν με έδιωξες από το σπίτι, είχα γίνει ράκος. Και όταν σταμάτησα να είμαι ράκος, βρήκα μια νέα σύντροφο, καλή, νέα, δυνατή σαν βράχος και μου στάθηκε. Αυτό που εσύ δεν ήσουν και δεν θα γίνεις ποτέ για κανέναν. Και όταν ορθοπόδησα από όλα τα δικαστήρια που μου είχες κάνει ... βγάζοντας το μίσος και την εκδίκηση σου, χωρίς ποτέ να καταλάβω το γιατί, αποφάσισα πως άξιζε να αγκαλιάσω, να στηρίξω και να αγαπήσω αυτήν την νέα σύντροφό μου, με όλη μου την καρδιά. Και σήμερα είμαι χαρούμενος που το έκανα!

ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ