Οι χωρισμένοι μπαμπάδες πρέπει να έχουν περισσότερο χρόνο με τα μωρά τους

Οι χωρισμένοι μπαμπάδες πρέπει να έχουν περισσότερο χρόνο με τα μωρά τους.

Εξαπάτηση χωρίς καμία επιστημονική απόδειξη, ότι τα παιδιά ηλικίας κάτω των τεσσάρων ετών θα πρέπει να ζουν κυρίως ή αποκλειστικά με τις μητέρες τους, μετά το διαζύγιο.

Έχετε ακούσει ότι τα παιδιά κάτω από την ηλικία των τεσσάρων ετών θα πρέπει να ζουν κυρίως ή αποκλειστικά με τις μητέρες τους, μετά το διαζύγιο των γονιών τους, έστω και η μια διανυκτέρευση υπό τη φροντίδα του πατέρα τους, δημιουργεί μια σειρά από προβλήματα - ειδικά για τα βρέφη; 

Αν ναι, τότε έχετε παραπλανηθεί! ακριβώς όπως οι πιο πολλοί δικηγόροι, οι δικαστές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής έχουν παραπλανηθεί από αυτές τις εκθέσεις. 

Εκατόν δέκα διεθνείς εμπειρογνώμονες, λένε ότι εξαπατηθήκαμε!

Εκατόν δέκα (110) διεθνείς εμπειρογνώμονες έχουν υιοθετήσει το συμπέρασμα από τον ψυχολόγο Richard Warshak στην πρόσφατη ερευνητική εργασία του: Δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη που να δικαιολογεί τον περιορισμό ή την αναβολή διανυκτέρευσης του παιδιού με τον μπαμπά, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων. 

Δυστυχώς, οι ανησυχητικές αναφορές για τις διανυκτερεύσεις εξακολουθούν να αφθονούν, στερώντας από πολλά μωρά και νήπια, την νυχτερινή φροντίδα από τους μπαμπάδες τους.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, τέθηκε ως στόχος να απαντήσουν στο ερώτημα: Πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι - συμπεριλαμβανομένων και των εκπαιδευμένων επαγγελματιών που εμπλέκονται στη λήψη αποφάσεων και την επιμέλεια των παιδιών και στην μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου για την επιμέλεια - μπορεί να πιστεύουν ότι η διανυκτέρευση είναι τόσο επιζήμια για τα βρέφη και τα νήπια;

Η απάντηση περιλαμβάνει μια διαδικασία που ονομάζεται woozling ή εξαπάτηση. 

Τι είναι το "Woozle". Ο όρος προέρχεται από μια παιδική ιστορία, όπου ένα παιδί μαζί με τους φίλους του απέκτησαν εμμονή με την ιδέα ότι καταδιώκονται από ένα τρομακτικό θηρίο που ονομάζεται woozle. Στην πραγματικότητα, φυσικά, δεν υπήρχε woozle. Απλώς έβλεπαν τα δικά τους ίχνη γύρω από ένα δέντρο. Είχαν εξαπατηθεί από τα ελαττωματικά "δεδομένα". 

Ο κοινωνιολόγος Richard Gelles επεσήμανε πριν από πολλά χρόνια ότι μια πεποίθηση ή μια αξίωση που βασίζεται σε ανακριβή, μερικώς ή ατελώς στοιχεία - δεδομένα, που έχουν επαναληφθεί τόσο συχνά ώστε τελικά οι άνθρωποι μπορούν να το πιστέψουν. Αυτό ονομάζεται "woozle" δηλαδή εξαπάτηση.

Η εξαπάτηση ή η παραπλάνηση με λανθασμένα στοιχεία οδηγούν σε άστοχες δημόσιες πολιτικές.

Ειδικά σε θέματα τόσο σημαντικά όπως ο χρόνος που πρέπει να περνούν οι πατέρες με τα παιδιά τους, θα πρέπει να είμαστε περισσότερο ευαισθητοποιημένοι αντί να αφήνουμε να μας εξαπατούν από διάφορες εκθέσεις χωρίς «επιστημονική απόδειξη». 

Θα πρέπει να επισύρουμε την προσοχή μας σε αυτές τις μελέτες που έχουν δηλωθεί με εσφαλμένα στοιχεία ή παρερμηνεύονται με τρόπους που μπορεί να οδηγήσουν σε άστοχες δημόσιες πολιτικές. Αλλά ως άτομα, έχουμε επίσης την ευθύνη να εξετάσουμε πιο προσεκτικά αυτές τις μελέτες που λαμβάνουν την περισσότερη προσοχή. 

Δεν θέλετε να καταλήξετε σαν τα παιδιά της ιστορίας που φοβούνται κάτι που δεν θα έπρεπε ποτέ να τους έχει προκαλέσει φόβο.

Διαβάστε όλο το άρθρο της Linda Nielsen, Καθηγήτρια Εφηβικής & Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Wake Forest, που ειδικεύεται στις σχέσεις Πατέρα-Κόρης και της Κοινής Ανατροφής των παιδιών, ΕΔΩ.