Για εσένα Μαμά - ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Για εσένα Μαμά.

Ανοικτή επιστολή προς τη μαμά, από ένα αποξενωμένο παιδί.

Μπαμπά Κοίταξε με. Εύχομαι να ήσουν δίπλα μου, υπάρχουν τόσα πολλά να δεις. 

Ξέρω ότι η μαμά με κρατάει μακριά από εσένα. Ξέρω ότι σε πληγώνει, γιατί κι εμένα με πληγώνει πάρα πολύ.

Εύχομαι να μπορούσες να ήσουν εδώ όταν γεννήθηκα, θα μπορούσες να με τυλίξεις στην κουβερτούλα μου και να με κρατήσεις ζεστά στην αγκαλιά σου. 

Μήπως δεν συνειδητοποίησε ότι σε χρειαζόμουν από την πρώτη μέρα; 

Δεν μπόρεσε να δει ότι δεν έχει πραγματικά κερδίσει; 

Είμαι εδώ ολομόναχη με μόνο τη μαμά στο πλάι μου, ενώ υπάρχει ένα ολόκληρο, το άλλο μισό της οικογένειας που με περιμένει, με διάπλατα ανοιχτά τα χέρια του και την καρδιά του. 

Ποτέ δεν θα καταλάβω αυτό το μίσος, ένας κόσμος που με αναγκάζει να έχω μόνο έναν γονέα, σίγουρα ο Θεός δεν μου έδωσε αυτή τη μοίρα.

Είμαι λίγο μεγαλύτερη τώρα και ακόμη μου λείπει ο μπαμπάς μου. 

Η μαμά ακόμα με κρατάει μακριά από εσένα, προφανώς κάτι δεν πάει καλά. 

Μπουσουλούσα πριν από λίγους μήνες και τώρα είμαι έτοιμη να περπατήσω, σύντομα θα μπορέσω να στέκομαι μόνη μου και θα αρχίσω να μιλάω. 

Με πονάει μέσα μου που δεν είσαι εδώ και τα χάνεις όλα αυτά, που δεν μπορείς να είσαι στο πλάι μου για να με πιάσεις όταν θα πέφτω. 

Σε θέλω εδώ στο πλάι μου, θέλω να αισθανθώ την αγάπη του μπαμπά μου βαθιά μέσα μου. 

Ξέρω ότι μου γράφεις και ξέρω ότι μου τηλεφωνείς, αλλά η μαμά μου αρνείται να απαντήσει, φαίνεται ότι το μίσος μεγαλώνει μέσα της, σαν τον καρκίνο. Ακόμα δεν μπορεί να δει ότι μόνο εμένα βλάπτει.

Λίγα χρόνια έχουν περάσει κι ακόμη ο μπαμπάς δεν είναι εδώ γύρω.

Ακόμη αναζητώ την αγάπη του και το χάδι του. Υπάρχουν ακόμα τόσα πολλά να μάθω και τόσα πολλά να κάνουμε, μαμά γιατί το κάνεις αυτό σε μένα; δεν θα το έκανα αυτό σε εσένα. 

Θέλω να μου μάθει να οδηγώ το νέο μου ποδήλατο και ο κόσμος να με δει μαζί του, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να πουν, πόσο πολύ μοιάζουμε μεταξύ μας. 

Μπορώ να τρέξω και να παίξω κρυφτό μαζί του, είμαι ένα κομμάτι από αυτόν και αυτός είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου. 

Μπορεί να μου διαβάσει ένα παραμύθι τη νύχτα και να με βάλει για ύπνο, αισθάνομαι τόσο καλά να έχω τον μπαμπά μου, είναι ένα συναίσθημα που σίγουρα θα κρατήσει. 

Τα πρωινά θα βλέπω μαζί του κινούμενα σχέδια και μπορεί να μου ετοιμάσει το πρωινό μου, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η μαμά εύχεται να ήταν νεκρός.

Τα χρόνια έχουν περάσει και άλλα τόσα έχουν έρθει μέχρι τώρα, αλλά η μαμά μου το μόνο που θέλει είναι να συνεχίζει να μαλώνει. 

Είμαι τόσο ευτυχισμένη που ο μπαμπάς συνεχίζει να αγωνίζεται με όλη του τη δύναμη του. 

Ξέρω ότι είναι άφραγκος τώρα και δεν έχει πολλά χρήματα, αλλά όταν ο μπαμπάς κι εγώ είμαστε μαζί, είμαστε σαν το βούτυρο με το μέλι. 

Είμαι στο λύκειο τώρα και τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα. 

Είναι όλο και πιο δύσκολο για τη μαμά να τον κρατήσει μακριά από μένα, αν και ξέρω ότι εύχεται να μπορούσε. Είναι λυπηρό γιατί τώρα βλέπω ότι είναι άρρωστη, όλες της οι προσπάθειες για να μας κρατήσουν χώρια, ήξερε ότι δεν θα επιτύχουν. 

Δεν μπορείς να σπάσεις με ένα σφυρί ή να κόψεις με ένα μαχαίρι, την αγάπη ενός πατέρα για τα παιδιά του, η αγάπη του διαρκεί για ολόκληρη τη ζωή του.

Έχω μεγαλώσει τώρα και ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο, το μίσος που είχε για τον μπαμπά συνεχίστηκε χρόνο με το χρόνο. 

Νόμιζες ότι ήσουν τόσο έξυπνη, για να κάνεις όλα αυτά τα πράγματα μόνο και μόνο για να μας κρατήσεις χώρια. 

Δεν πήγε καλά για εσένα όμως μαμά, γιατί τώρα όταν θα ζητήσεις να με δεις, θα είμαι ΕΓΩ που θα λέει όχι. 

Δεν μπορείς πλέον να με ελέγξεις και να με χειραγωγήσεις. 

Φαίνεται, μαμά, ότι η μοίρα σου ήταν να είσαι πάντα μια μοναχική ηλικιωμένη γυναίκα. 

Εάν μόνο είχες ανοίξει την καρδιά σου και το μυαλό σου, είμαι βέβαιη ότι θα βρίσκατε μια κοινή λύση με τον μπαμπά. 

Εύχομαι να μην γινόταν όλα με αυτόν τον τρόπο.... Δεν θα έπρεπε να γίνουν. 

Σε όλο το μήκος αυτής της διαδρομής, μαμά, το μόνο πρόσωπο που έβλαψες πιο πολύ, ήμουν ΕΓΩ.

Το παιδί σου.