Μαθετε ποσο κοστιζουν τα δικαστικα παραβολα των ενδικων μεσων

Ποσο κοστιζουν τα παραβολα των ενδικων μεσων.

Για να γνωριζετε που πανε τα χρηματα σας και ποια ειναι η αμοιβη του δικηγορου σας.

Παραθέτουμε, λοιπόν, στα βασικά σημεία του, το νέο «τιμοκατάλογο» τής Δικαιοσύνης κατά κλάδο δικαίου: 

Α.- ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 

1. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει το ένδικο μέσο τής εφέσεως, τής αναιρέσεως και τής αναψηλαφήσεως, υποχρεούται πλέον να καταθέσει παράβολο ποσού 200, 300 και 400 ευρώ, αντιστοίχως (άρθρο 12 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.

2. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ζητήσει την εξαίρεση κάποιου ή κάποιων δικαστών, υποχρεούται πλέον να συνοδεύσει την αίτησή του με παράβολο 100 ευρώ (άρθρο 6 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.

3. Με το άρθρο 6 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012 περιορίζονται οι περιπτώσεις, τις οποίες καλύπτει το τυχόν χορηγούμενο ευεργέτημα πενίας. Συγκεκριμένα, ενώ πριν το ευεργέτημα πενίας κάλυπτε την αμοιβή τών δικηγόρων και τα δικαιώματα τών πραγματογνωμόνων, με το νέο νόμο δεν καλύπτονται πλέον τα δικαιώματα τών πραγματογνωμόνων και, ενδεχομένως, τών δικηγόρων (υπάρχει ασάφεια ως προς τούς δικηγόρους, καθότι πριν υπήρχε σαφής αναφορά τους στο άρθρο 199 τού ΚΠολΔ).

4. Με το άρθρο 12 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012 υποχρεούται ο πληρεξούσιος δικηγόρος τού διαδίκου, ο οποίος επιθυμεί να επισπεύσει την εκδίκαση τής υποθέσεώς του στον Άρειο Πάγο, να καταθέσει συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο τού εντολέα του. Αυτό συνεπάγεται μία πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση τού επισπεύδοντος διαδίκου (έξοδα για συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο).

Β.- ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ & ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ 

1. Ως προς τα απολύτως κατ’ έγκληση αδικήματα, για να υποβάλλει ο πολίτης μία έγκληση πρέπει να υποβληθεί στα ακόλουθα έξοδα:

- Παράβολο 100 ευρώ για την κατάθεση τής εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012).

- Παράβολο 50 ευρώ για την παράσταση πολιτικής αγωγής.

- Μεγαρόσημο 3 ευρώ (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).

- Ένσημο Ταμείου Προνοίας 0,60 λεπτά.

- Ένσημο Ταμείου Νομικών 0,01 λεπτά.

- Μεγαρόσημο 3 ευρώ για την υποβολή αίτησης προς λήψη αντιγράφου τής κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).

- Μεγαρόσημο 2 ευρώ για το αντίγραφο τής κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ζ΄ τού Ν. 4043/2012).

- Έξοδα για τις ένορκες βεβαιώσεις τών προταθέντων μαρτύρων, οι οποίες απαιτούνται πλέον με την υποβολή τής εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012).

2. Ο πολίτης – εγκαλών, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά απορριπτικής τής εγκλήσεώς του εισαγγελικής διατάξεως, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.

3. Ο πολίτης – κατηγορούμενος, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά κλητηρίου θεσπίσματος, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 33 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.

4. Με το άρθρο 20 παρ. 2 εδ. α΄ τού Ν. 4058/2012 προβλέπεται προσαύξηση 97 % στις χρηματικές ποινές και στην μετατροπή των ποινών. 

Γ.- ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

1. Τροποποίηση τού Ν. 3900/2010: Για να παραπεμφθεί, κατόπιν αιτήματος διαδίκου, ένα ένδικο μέσο ή βοήθημα, από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, στο ΣτΕ απαιτείται να συνοδεύεται το αίτημα αυτό, επί ποινή απαραδέκτου, από παράβολο 300 ευρώ(άρθρο 40 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012). Στις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οι οποίες δεν παραπέμφθηκαν στο ΣτΕ και ανεστάλησαν, εάν, μετά την έκδοση αποφάσεως από το ΣτΕ για αντίστοιχη διαφορά, οι διάδικοι, οι οποίοι θίγονται από αυτήν την απόφαση, εμμείνουν να εισαχθεί η υπόθεσή τους στο ακροατήριο τού τακτικού διοικητικού δικαστηρίου και το δικαστήριο υιοθετήσει την απόφαση τού ΣτΕ, τότε επιβάλλονται στους ηττηθέντες διαδίκους τα διπλάσια δικαστικά έξοδα (άρθρο 40 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012).

2. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 41 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση τών τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλει αυξημένη δικαστική δαπάνη! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητανα μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού! Σε κάθε, λοιπόν, περίπτωση, ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές τής χώρας, η ικανοποίηση τών οποίων προηγείται.

3. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 45 παρ. 1 και 2 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται στις υποθέσεις τής ακυρωτικής διαδικασίας να εισάγεται μία εκκρεμής υπόθεση, όχι απευθείας στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου, αλλά σε δικαστικό συμβούλιο. Το δικαστικό συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να κάνει ομοφώνως δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, με αποτέλεσμα να αποτραπεί η εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο. Εάν, όμως, ο ηττηθείς διάδικος εμμείνει στην εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου και αυτό κάνει επίσης δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, τότε ο διάδικος, που ζήτησε την εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο, καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο το πενταπλάσιο τής δικαστικής δαπάνης! Η νέα αυτή διάταξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κάθε ηττηθέντα διάδικο να επιμείνει στη δικαίωσή του, αλλά και να δικασθεί η υπόθεσή του δημοσίως σε ακροαματική διαδικασία. Επισημαίνεται, ότι οι δικαστικές δαπάνες στα διοικητικά δικαστήρια είναι εξαιρετικά υψηλές. Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνεσθε τί σημαίνει ο πενταπλασιασμός τής δικαστικής δαπάνης ή ακόμη και ο τριπλασιασμός της σε άλλες περιπτώσεις, στις οποίες θα γίνει αναφορά.

4. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Εάν ο ηττηθείς διάδικος συνέβαλε, κατά την κρίση τού δικαστηρίου, με τη δικονομική συμπεριφορά του στην καθυστέρηση εκδίκασης τής υπόθεσης, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβαλει δικαστική δαπάνη έωςτριπλάσια της εκάστοτε οριζομένης (άρθρο 46 τού Ν. 4055/2012).

5. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Όπως και στην περίπτωση τής τροποποίησης τού Π.Δ. 18/1989, με το νέο νόμο (άρθρο 48 παρ. 1 και 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση τών τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί έχει τη δυνατότητα το δικαστήριο να τού επιβάλει τριπλάσιαδικαστικά έξοδα, τα οποία μάλιστα υπολογίζονται με βάση την αμοιβή τού πληρεξουσίου δικηγόρου και την παράστασή του στη συζήτηση! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού! Καί σ’αυτήν, λοιπόν, την περίπτωση ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές τής χώρας, η ικανοποίηση τών οποίων προηγείται.

6. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Στις υποθέσεις, οι οποίες εκδικάζονται σε συμβούλιο επιδικάζεται δικαστική δαπάνη για τη σύνταξη του δικογράφου. Εάν, μετά από αίτημα τού διαδίκου, η υπόθεση εισαχθεί στην τακτική διαδικασία και το διατακτικό τής αποφάσεως είναι, κατά τα ουσιώδη σημεία του, το ίδιο με αυτό της απόφασης τού δικαστικού συμβουλίου, τότε ο διάδικος, ο οποίος προκάλεσε τη νέα συζήτηση καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο ποσό ίσο με τοπενταπλάσιο τής εκάστοτε οριζομένης δικαστικής δαπάνης (άρθρο 51 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012)! Το νέο σύστημα είναι πλέον αποτρεπτικό και άδικα τιμωρητικό.

7. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Σε φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές ο διάδικος, ο οποίος ασκεί έφεση υποχρεούται να προκαταβάλει μέχρι την ημερομηνία τής αρχικής δικασίμου, με ποινη απαραδέκτου τής εφέσεως, ποσοστό 50% τού οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, κυρίου φόρου, δασμού ή τέλους (άρθρο 22 τού Ν. 3900/2010)!

Δ.- ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Στο νέο νόμο (άρθρα 53 και 57 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπονται οι ακόλουθες απαράδεκτες ρυθμίσεις: 

Όταν ένας πολίτης κρίνει, ότι η Δικαιοσύνη καθυστέρησε υπερβολικά να αποφανθεί επί υποθέσεώς του, δικαιούται να υποβάλλει αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση. Πλην όμως, για την υποβολή τής αιτήσεώς του πρέπει να καταβάλει και παράβολο αξίας 200 ευρώ υπέρ τού Δημοσίου! 

Στη συνέχεια δε, εάν ο αιτών ηττηθεί κατ’ουσίαν, το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλλει δαπάνη υπέρ τού Δημοσίου ανερχόμενη μέχρι και το πενταπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 1.000 ευρώ (200 x 5), και εάν η αίτησή του απορριφθεί ως προφανώς απαράδεκτη ή αβάσιμη, τότε το ποσό τής δαπάνης δύναται να ανέλθει μέχρι και το δεκαπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 2.000 ευρώ (200 x 10)! 

Ουσιαστικώς, λοιπόν, το κράτος αποτρέπει τον πολίτη να «βρει το δίκιο του», διότι ο πολίτης θα φοβηθεί το ενδεχόμενο αρνητικής αποφάσεως και τη συνακόλουθη μεγάλη οικονομική ζημία του. Εάν ο πολίτης το αποτολμήσει και ηττηθεί, τότε ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές τής χώρας, η ικανοποίηση των οποίων προηγείται.

Ολοκληρώνοντας, επισημαίνουμε, ότι σε όσες περιπτώσεις προβλέπεται πλέον η κατάθεση παραβόλου υπέρ τού Δημοσίου, η αξία του δύναται να αναπροσαρμόζεται με κοινή υπουργική απόφαση των συναρμοδίων υπουργείων Δικαιοσύνης και Οικονομικών. Αυτή δε η αναπροσαρμογή είθισται, κατά κανόνα, να είναι προς τα άνω(αύξηση).

Σε κάθε περίπτωση, η παροχή έννομης προστασίας από τα Δικαστήρια αποτελεί δικαίωμα τού πολίτη (άρθρο 20 τού Συντάγματος). 

Ως εκ τούτου, πρέπει η πρόσβαση όλων των πολιτών στη Δικαιοσύνη να είναι εύκολη. Εύκολη πρόσβαση σημαίνει, κυρίως και κατ’αρχήν, άρση κάθε οικονομικού εμποδίου, όπως τα παράβολα και ο υψηλός Φ.Π.Α. στις αμοιβές των δικηγόρων, ήτοι κατάργηση όλων αυτών των οικονομικών επιβαρύνσεων, οι οποίες καταργούν στην πράξη βασικά συνταγματικά δικαιώματα των πτωχών και αναξιοπαθούντων πολιτών μας (ισότητας και έννομης προστασίας). 

Αντιθέτως, ορθή θα ήταν μόνο μία αύξηση των ποινών ή των δικαστικών εξόδων και μόνο στις περιπτώσεις, στις οποίες αποδειχθεί, ότι ο προσφεύγων στη Δικαιοσύνη πολίτης ενήργησε κακοβούλως και προς σκοπό βλάβης συμπολίτη του ή τού Δημοσίου. Είναι αυτονόητο, ότι αυτές οι ποινές και τα αυξημένα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβάλλονται στο τέλος τής διαδικασίας και όχι με την προσφυγή τού όποιου πολίτη στη Δικαιοσύνη. Η δε κρίση της Δικαιοσύνης δεν πρέπει να είναι ανέλεγκτη. Παράλληλα, πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα απονομής τής Δικαιοσύνης, ώστε οι πολίτες να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτήν, κυρίως ως προς την ορθότητα τών εκδιδομένων αποφάσεων.

Πηγή: justiceforgreece.wordpress.com