Τρια αξεχαστα μαθηματα απο τον μπαμπα

Τρια μαθηματα ζωης από τον μπαμπά.

Τα παιδιά διδάσκονται από το παράδειγμα του πατέρα.

Η πατρική αγάπη και η επιρροή, λένε οι κοινωνικοί επιστήμονες, ότι είναι εξίσου σημαντική για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού όπως και η μητρική αγάπη. 

Όπως ανακλώνται σχετικά με τη δική μου παιδική ηλικία, ξέρω ότι αυτό είναι αλήθεια.

Ο πατέρας μου ήταν ένας δυνατός, ήσυχος άνθρωπος, και τα μαθήματα του ήταν πιο πολύ παραδείγματα ζωής παρά διδασκαλίας. Έτσι, όταν σκέφτομαι την επιρροή του, έχω την τάση να σκέφτομαι με χρονικά παραδείγματα, αντί να έχω αναμνήσεις από συνομιλίες. 

Παρακάτω είναι μερικά μόνο από τα πολλά μαθήματα ζωής που πήρα από τον πατέρα μου, και που διδάχθηκα από το παράδειγμά του.

1. Το μεγαλύτερο μέρος από την καλοσύνη σε αυτόν τον κόσμο, αποτελείται από μικρές ευγενικές πράξεις.

Ήμουν 8 ή 9 ετών, έκανα βόλτες με το ποδήλατό μου γύρω από τη γειτονιά μας. Ξαφνικά βλέπω ένα λίγο μεγαλύτερο σε ηλικία κορίτσι που κάθεται στο πεζοδρόμιο, και έκλαιγε με λυγμούς. Σταμάτησα, και μου λέει ότι η αλυσίδα του ποδηλάτου της έχει βγει, κι ότι είναι πολύ μακριά από το σπίτι της και κανείς δεν σταματάει για να την βοηθήσει. Τρέχω σαν τρελός με το ποδήλατο μου πίσω στο σπίτι μου. Χωρίς να πάρω ανάσα, λέω στον πατέρα μου για το κορίτσι. Με αρκετή σιγουριά, παίρνει ένα ή δυο εργαλεία και τα βάζει στην πίσω τσέπη του και περπατά τα λίγα τετράγωνα όπου γνώρισα το κορίτσι. Την καθησυχάζει, της φτιάχνει το ποδήλατο και σύντομα το κορίτσι, είναι και πάλι χαρούμενο στο δρόμο. Ο μπαμπάς μου χαμογελάει, είπε κάτι αλλά δε το θυμάμαι. Θυμάμαι το αίσθημα περηφάνιας που τον έβλεπα να πλένει τα μεγάλα χέρια του, βγάζοντας τα λάδια του ποδηλάτου.

2. Να είμαι αξιόπιστος.

Άνοιξα την πόρτα του καταστήματος μιας γνωστής αλυσίδας fast food, μετά από ένα πάρτι γενεθλίων. Ήταν σκοτεινά, είχε κρύο και βροχή. Αμέσως είδα το αυτοκίνητο του μπαμπά. Ο πατέρας μου περίμενε να με πάρει, ακριβώς όπως είχε υποσχεθεί. Είναι στην ώρα του, κάθε φορά. Μετά τα μαθήματα πιάνου. Μετά από τους αγώνες μπάσκετ. Μετά από συναντήσεις με τους φίλους μου. Ο πατέρας μου είναι πάντα εκεί, περιμένοντας να με πάει σπίτι.

Μετά το πάρτι, περιμέναμε μαζί με τον φίλο μου για τον πατέρα του να έρθει. Τον περιμέναμε. Και περιμέναμε.... Καθόταν στο αυτοκίνητό μας, μαζί μας, όπως η βροχή έπεφτε, και περιμέναμε λίγο περισσότερο. "Υποθέτω ότι με ξέχασε", είπε και έβαλε τα κλάματα. "Το κάνει αυτό μερικές φορές". 

Ο δικός μου ο πατέρας όμως, ο οποίος δεν με ξέχασε ποτέ, τον πήγε στο σπίτι του.

3. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις να κάνεις, αρκεί να το έχεις βάλει στο μυαλό σου.

Είχα μάθει να γράφω το όνομά μου, πριν να μπορέσω να το διαβάσω, γιατί θα πρέπει να  μπορώ να γράφω το όνομά μου για να πάρω μια κάρτα βιβλιοθήκης. Ήθελα απεγνωσμένα τη δική μου κάρτα βιβλιοθήκης. Σύντομα, μάλιστα, διαβάζω ότι μπορώ να πάρω στα χέρια μου. Θέλω να γίνω συγγραφέας, το είπα στον πατέρα μου. Μου αγόρασε βιβλία. Μου αγόρασε σπιράλ τετράδια που τα έχω γεμίσει με τις δικές μου ιστορίες και σχέδια, τα οποία διαβάζει και το απολαμβάνει πάρα πολύ (ή τουλάχιστον προσποιείται). Ποτέ, δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι δεν μπορώ να γράψω - επειδή ο πατέρας μου πιστεύει ότι μπορώ. Ο πατέρας μου ξέρει ότι μπορώ.

Αν ο πατέρας μου ήταν ζωντανός για να διαβάσει σήμερα αυτό, θα είχε εκπλαγεί. Θα έλεγε ότι αυτό που έκανε δεν ήταν επίδειξη, απλά ήταν να είναι προσεκτικός και να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του. Αλλά αυτό ήταν το μόνο που απαιτούνταν.

Εσείς ποια μαθήματα ζωής πήρατε από τον πατέρα σας;