Ανοιχτή Επιστολή σε Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων - ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Ανοιχτή Επιστολή σε Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων.

Κανένας Μπαμπάς δεν ζήτησε από μόνος του να φύγει από τη ζωή των παιδιών του, εσείς τους εξαναγκάσατε

Αγαπητοί Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων,

Γράφω σε εσάς, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαριστεί το ομιχλώδες τοπίο και να σας δώσω μια εικόνα για την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων όσον αφορά τα παιδιά, που έχετε ορκιστεί να προστατεύετε.

Βοηθάτε στην κακοποίηση της ανθρωπότητας.

Κυρία ή Κύριε Πρόεδρε, 

Ενώ κάθεστε σε μια υψηλή, δυνατή και κορυφαία θέση εξουσίας, το συμφέρον των παιδιών, των οποίων τόσο πολύ κρατάτε και έχετε κοντά στην καρδιά σας, θίγεται. Όταν συστηματικά δίνετε την επιμέλεια των παιδιών στις μητέρες και βοηθάτε στην κραυγαλέα αποξένωση των παιδιών από τους πατέρες τους, τους προκαλείτε ανεπανόρθωτη βλάβη. 

Βλέπετε Εντιμότατη ή Εντιμότατε, όταν ένα παιδί αναγκάζεται να μεγαλώσει χωρίς την καθοδήγηση του πατέρα του, είναι πιο πιθανό να χρειαστεί ψυχιατρική βοήθεια και υποφέρει από το άγχος, την κατάθλιψη και τις αυτοκτονικές σκέψεις. Επιτρέπετε σε ένα παιδί να βλέπει τον πατέρα του μόνο ελάχιστες ημέρες το μήνα, συμβάλλοντας πραγματικά στο θάνατο των παιδιών του έθνους μας. 

Δεν είστε σίγουροι αν αυτά τα στατιστικά είναι ακριβή; 

Δοκιμάστε να κάνετε μια έρευνα για τα θύματα των αυτοκτονιών των εφήβων, που είχαν πατέρες που συμμετείχαν ενεργά στη ζωή τους, σε σχέση με τους εφήβους που δεν είχαν. 

Ξέρω ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παλιά εναλλακτική τεχνική και να κατηγορήσετε τους μπαμπάδες τους ότι είναι ρεμάλια, σωστά;

Δυστυχώς, το επιχείρημα αυτό δεν στέκει πια. Αποδεικνύεται ότι "ρεμάλια" είναι μόνο οι πατέρες που τους στερούν την επικοινωνία και την επαφή με τα παιδιά τους, που αναγκάζονται να κοιμούνται σε καναπέδες των φίλων τους, και που με την σημερινή οικονομική κατάσταση, οι περισσότεροι είναι άνεργοι, πολλές φορές άστεγοι, και σχεδόν πάντα, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις αστρονομικές πληρωμές της διατροφής.

Ποτέ δεν ζήτησαν από μόνοι τους να αναγκαστούν να φύγουν από την ζωή των παιδιών τους, εσείς και οι υφιστάμενοι σας τους εξαναγκάσατε να φύγουν.
Απόδειξη είναι ότι ενώ σε ένα διαζύγιο φταίνε και οι δυο, πάντα ο μπαμπάς απομακρύνεται από το σπίτι και την ζωή του παιδιού του, αυτό λέτε με τις χιλιάδες Προσωρινές Διαταγές Μετοίκησης, δεν είναι λίγο αντιφατικό; 

Εντιμότατοι, το αίμα των νεκρών παιδιών των οποίων οι πατέρες αναγκάστηκαν να φύγουν από τη ζωή τους, είναι τώρα στα χέρια σας. Αναλάβατε την ευθύνη για αυτά τα παιδιά, όταν μας κάνατε επισκέπτες στη ζωή των παιδιών μας. Σίγουρα ποτέ δεν θα παίρνατε μια απόφαση για τον εαυτό σας να είστε ένας επισκέπτης στη ζωή των δικών σας παιδιών, θα παίρνατε;

Στη συνέχεια, ας συζητήσουμε την ποινική πτυχή των οικογενειών που δεν υπάρχει ο πατέρας. 

Παρακαλώ Εντιμότατοι, μην ξεκινήσετε με αυτές τις ανοησίες ότι αν οι πατέρες είχαν συμμετέχει ενεργά στη ζωή των παιδιών τους, τότε σίγουρα τα ίδια τα παιδιά δεν θα είχαν καταλήξει σε παραβατικές συμπεριφορές, στα ιδρύματα, στο αναμορφωτήριο και τελικά, συνήθως τα αγόρια, στη φυλακή. 

Είμαστε πλέον σε επίγνωση ότι οι μπαμπάδες θέλουν να είναι στη ζωή των παιδιών τους, αλλά αποδεικνύεται ότι ευνοείτε απόλυτα τις μητέρες ως πρωταρχικούς γονείς για την επιμέλεια, σε ποσοστό 700 % υψηλότερο από ότι οι πατέρες. 

Για να σας υπενθυμίσω ότι "επιτρέπετε" στους πατέρες να "παίζουν" τον μπαμπά, 67 μόνο ημέρες το χρόνο. Νομίζετε ότι είναι σωστό μια μπέιμπι σίτερ ή κάποιος τυχαίος σύντροφος της πρώην συζύγου μας να "παίζει" τις υπόλοιπες ημέρες τον ρόλο του "μπαμπά"; 

Έτσι για γίνω πιο ευθύς, Υψηλότατοι, έχετε εξαφανίσει τους πατέρες από την εικόνα, οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες οδηγούνται στη φυλακή, επειδή δεν είχαν καθοδήγηση στα νιάτα τους. 

Δεν τα βάζουμε εμείς τα παιδιά μας στην φυλακή, Εσείς το κάνετε.

Εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε να παίξετε τον "Θεό" για τα παιδιά μας. 

Γνωρίζετε Υψηλότατοι, ότι η πλειοψηφία των κρατουμένων προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα, ή μήπως δεν είναι έτσι; 
Μήπως σκεφτήκατε ποτέ ότι το 50/50 της Κοινής Επιμέλειας των παιδιών θα βοηθήσει στην συγκράτηση των εγκλημάτων και θα μειώσει απίστευτα τον υψηλό πληθυσμό των φυλακών μας; ή μήπως αυτό θα έκανε κακό στην δουλειά των συναδέλφων σας των δικηγόρων των ποινικών δικαστηρίων; 

Γνωρίζετε ότι πολλοί νέοι άνθρωποι που στείλατε στη φυλακή βιάστηκαν και σοδομίστηκαν;

Εσείς παίξατε ένα ρόλο και σ' αυτό. Τους προγραμματίσατε για την αποτυχία, όταν τους αφαιρέσατε τον βιολογικό προστάτη και δάσκαλο τους, τον πατέρα τους. Βιασμός στην φυλακή.

Νέοι άνδρες βιάστηκαν στις φυλακές, επειδή δεν έχετε τη δυνατότητα να κρίνετε κατά πόσο ή όχι αυτά τα παιδιά χρειάζονται μια αρσενική πατρική επιρροή στη ζωή τους. 

Μήπως ο αέρας εκεί πάνω στον θρόνο σας, δεν είναι τόσο καλά οξυγονωμένος και το μυαλό σας έχει σταματήσει να λειτουργεί;

Αν τα δικαστήρια, δεν ήταν τόσο υπερφορτωμένα με κακοποιούς, που είναι ορφανοί από πατέρες, τι θα συζητούσατε με τους συναδέλφους σας την Κυριακή; Ίσως θα μπορούσατε απλά να κάνετε αστεία σχετικά με το πώς θα καταστρέψετε περισσότερες ζωές το πρωί της Δευτέρας, βλέποντας όλους τους φοβισμένους μπαμπάδες να προσπαθούν να καταπολεμήσουν τις εσφαλμένες διαταγές και αποφάσεις σας όταν κάθεστε στο θρόνο σας και τους κρίνετε. 

Κρίνετε τους, Εντιμότατοι, αλλά μια μέρα κάποιος μπορεί να κρίνει εσάς. Καταστρέφετε τη ζωή ενός ανθρώπου και του παίρνετε την οικογένειά του.

Η Απόρριψη στην Εκπαίδευση. 

Αυτός είναι ένας άλλος προορισμός των παιδιών που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα. Τα παιδιά σταματούν να πηγαίνουν στο σχολείο, χάνουν τη δομή και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Ενώ αυτό μπορεί να είναι πολύ καλό για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, εμείς ως γονείς είχαμε υψηλές προσδοκίες για τα παιδιά μας και τις αφαιρέσατε, τους προκαλείτε να αποτύχουν. 

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω Υψηλότατοι, όταν παίρνετε τα παιδιά μας από εμάς και τα αναγκάζετε να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα, τα αναγκάζετε να είναι αγράμματα, οδηγώντας τα έτσι σε μια ζωή φτώχειας και συγκρούσεων. 

Δεν έχω τίποτα εναντίον όποιου εργάζεται σε μια δουλειά κατώτατου μισθού, θέλω απλώς το καλύτερο για τα παιδιά μας. Η διάρκεια ζωής της φτώχειας για ένα παιδί που δεν έχει τελειώσει το γυμνάσιο ή το λύκειο οδηγεί σε έναν συνεχή αγώνα.

Γιατί αφού, τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα απορρίπτουν τις σπουδές τους, σε υψηλότερα ποσοστά από ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους πατέρες, αφαιρείτε τον πατέρα από την εικόνα; Είναι μια ζωή φτώχειας και διαμαχών, προς το συμφέρον των γιων μας και των θυγατέρων μας; 

Μπορείτε να με ακούσετε από εδώ κάτω Εντιμότατοι; 

Ξέρω ότι είμαι απλώς ένας αποτυχημένος, χαμένος, εξαντλημένος, ένα ρεμάλι μπαμπάς, αλλά θα μπορούσα να είμαι σε κάτι χρήσιμος εδώ.

Φαίνεται ότι εσείς, κύριοι Πρόεδροι, ρυθμίζεται αυτά τα παιδιά για να αποτύχουν. 

Γιατί το λέτε "προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού" αλλά κάνετε ακριβώς το αντίθετο; 

Μήπως είναι δύσκολο να κάνετε μια έρευνα για όλα αυτά τα δεδομένα; 

Είναι η σύνδεση του Wi-Fi τόσο κακή στο θρόνο σας και δεν μπορείτε να κάνετε μια γρήγορη αναζήτηση στο Google, "συνέπειες για τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα" ή "παιδιά χωρισμένων γονιών"; 

Θα ήθελα να σας τα εκτυπώσω όλα αυτά τα δεδομένα και να τα δώσω στα χέρια σας, αλλά ειλικρινά, νομίζω ότι τα χέρια σας είναι καλυμμένα με το αίμα από νεκρά παιδιά και τους νεκρούς πατέρες που αυτοκτόνησαν, που θα προτιμούσα να μην έρθω πολύ κοντά σας.

Η θέα του αίματος, μερικές φορές με φρικάρει, μου φέρνει ζαλάδα και λιποθυμία, σχεδόν την ίδια ζαλάδα, όπως όταν βλέπω δύο δικηγόρους να συνομιλούν κατά τη διάρκεια ενός δικαστηρίου, ενώ ο ένας από αυτούς παίρνει τις οικονομίες μου μιας ζωής και ο άλλος παίρνει τις οικονομίες της ζωής της πρώην μου. Το μόνο κοινό σημείο είναι ότι δεν απομένουν χρήματα που να πηγαίνουν στα παιδιά. 

Ναι, κύριοι Πρόεδροι, γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά, ότι όλα τα χρήματα που δαπανώνται στα δικαστήρια χρησιμεύουν μόνο για να φουσκώνουν οι τσέπες των δικηγόρων και του δημοσίου και κάθε άλλο άθεου που πλανάται γύρω από το Δικαστικό Μέγαρο, βάζοντας τη μύτη του, εκεί όπου δεν ανήκει - στα εσωτερικά των οικογενειών μας.

Ζητώ συγγνώμη Υψηλότατοι, αν σας κούρασα. Ξέρω ότι αναφέρθηκα μόνο σε μερικά από τα θέματα και ίσως υπάρχουν πολύ περισσότερα για να μάθετε. Τα έχετε ακούσει νομίζω, ορφανά παιδιά σε ιδρύματα και σε νοσοκομεία, βία στα σχολεία, χρήση ναρκωτικών από τους νέους, αλκοολισμός, εφηβική εγκυμοσύνη, παιδική κακοποίηση, ανεργία, μετανάστευση, παιδική εγκληματικότητα, ληστείες και φόνοι, πλήθος αυτοκτονιών, απλά αναφέρω μόνο μερικά από αυτά. 

Ίσως να αναφερθώ σε αυτά την επόμενη φορά.  

ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ