Οι κακές φιλίες των μαμάδων επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά

Οι κακές φιλίες των μαμάδων επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά 

Ορισμένα παιδιά έχουν ζεστές, υποστηρικτικές φιλίες. Άλλα παιδιά φαίνεται να έχουν κολλήσει σε αρνητικές σχέσεις - φιλίες γεμάτες ανταγωνισμούς και συγκρούσεις. 

Τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά;

Μια νέα μελέτη έχει την απάντηση: Ίσως τα παιδιά επηρεάζονται από τα είδη της φιλίας που βλέπουν στις μητέρες τους.

Μια προηγούμενη έρευνα υποστηρίζει ήδη την ιδέα ότι οι γονείς επηρεάζουν. Για παράδειγμα, υπάρχουν ενδείξεις ότι «τα δίδυμα» είναι πιο πιθανό να καταλήξουν σε αρνητικές, ανταγωνιστικές φιλίες, όταν οι μητέρες τους έχουν ως μοντέλο τέτοιες σχέσεις.

Αλλά μήπως αυτή η σύνδεση διατηρείται και για όσο τα παιδιά μεγαλώνουν; 

Και μπορούμε να ξέρουμε αν τα παιδιά παίρνουν ερεθίσματα από τους γονείς τους; 

Συμπεραίνοντας ότι είναι φυσιολογικό να μαλώνουν με τους φίλους τους;

Ο Gary Glick από το Πανεπιστήμιο του Missouri ενδιαφέρθηκε για αυτά τα ζητήματα, έτσι ώστε ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, ρώτησαν 172 Αμερικανούς μαθητές, ηλικίας από 10-17 ετών, για τις σχέσεις τους με τους συμμαθητές τους και τους γονείς τους.

Οι ερευνητές εξέτασαν, επίσης, τα παιδιά για συναισθηματικά προβλήματα και πήραν συνέντευξη από τις μητέρες των παιδιών.

Αυτό που βρήκαν ήταν ότι οι έφηβοι αντικατόπτριζαν τις αρνητικές συνήθειες που είχαν οι μητέρες τους στις φιλίες. Οι μητέρες που ανέφεραν φιλίες με πολλές αρνητικές ιδιότητες - όπως οι διαπληκτισμοί και οι διαμάχες - είχαν παιδιά που ανέφεραν παρόμοιες τάσεις στις δικές τους φιλίες.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά έμαθαν από τους γονείς τους; 

Όταν τα παιδιά βλέπουν τις μητέρες τους σε φιλίες υψηλών διαμαχών, θα μπορούσαν να πάρουν το μήνυμα ότι η αρνητικότητα είναι αποδεκτή. Αλλά υπάρχουν και άλλες πιθανότητες. Ίσως αυτές ήταν απλά οικογένειες, όπου ο καθένας ήταν σε κακή διάθεση. Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη ή είναι αναστατωμένοι μπορούν να έχουν περισσότερες διαμάχες με τους φίλους τους, και στην πραγματικότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με συναισθηματικά προβλήματα, είχαν φιλίες προβληματικές με περισσότερες συγκρούσεις και ανταγωνισμό. Αλλά αυτά τα ίδια τα παιδιά δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν μητέρες με συναισθηματικά προβλήματα, γι' αυτό δεν φαίνεται να είναι μια περίπτωση των κακών διαθέσεων που είναι μέσα στην οικογένεια.

Προς υποστήριξη αυτής της ιδέας, οι έφηβοι που εμφάνισαν περισσότερες συγκρούσεις και ανταγωνισμό με τις μητέρες τους ήταν πιο πιθανό να έχουν αρνητικές φιλίες. 

Αλλά η σχέση μεταξύ της φιλίας των εφήβων και της φιλίας των μητέρων, παρέμεινε σημαντική ακόμη και μετά τον έλεγχο των σχέσεων μητέρας-παιδιού. Τα παιδιά που δεν παρουσίασαν αρνητικότητα με τις μητέρες τους, ωστόσο, θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές φιλίες, αν οι φιλίες των μητέρων χαρακτηριζόταν από τη σύγκρουση και τον ανταγωνισμό.

Έτσι, υπάρχει κάποιος λόγος να πιστεύουμε ότι τα παιδιά είχαν μοντελοποίηση τις αρνητικές σχέσεις τους με αυτές των μητέρων τους. Αν ναι, οι γονείς που θέλουν να βελτιώσουν την κοινωνική ζωή των παιδιών τους καλά θα κάνουν να βελτιώσουν τις δικές τους. Υπάρχουν κάποιες σχέσεις που είναι τόσο πολύ τοξικές; Ίσως ολόκληρες οικογένειες θα γίνουν πιο ευτυχισμένες αν τα ενήλικα μέλη επανεκτιμήσουν τις φιλίες τους. 

Στην πραγματικότητα, ο Glick και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν επίσης, ότι οι μητέρες που είχαν φιλίες υψηλών συγκρούσεων, ήταν πιο πιθανό να έχουν παιδιά που έπασχαν από κατάθλιψη ή άγχος. Ίσως, οι ερευνητές εικάζουν, αυτά τα παιδιά να βρήκαν αγχωτικό ή ανησυχητικό, να επιβεβαιώσουν τις συγκρούσεις των μητέρων τους.

Παρόλα αυτά, δεν είναι εύκολο να καθοριστεί η ταραγμένη κοινωνική ζωή ενός παιδιού. Όπως αναγνωρίζουν οι συγγραφείς, η μελέτη τους δεν αφορά το ρόλο της κληρονομικότητας - την πιθανότητα ότι συνδέονται οι φιλίες των μητέρων με τις φιλίες των εφήβων, εν μέρει, επειδή οι γονείς και τα παιδιά έχουν ορισμένες κοινές γενετικές τάσεις. Εάν αυτή ήταν μια περίπτωση που οι μητέρες ενεργούν ως πρότυπα προς μίμηση, φαίνεται ότι τα κακά παραδείγματα είχαν μεγαλύτερη επιρροή από ότι τα καλά.