Φοβάμαι. Δεν θέλω να χάσω τη μαμά, αλλά έχω χάσει τον μπαμπά

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ - ΓΟΝΕΪΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ 

Φοβάμαι.

Φοβάμαι. Ο μπαμπάς χώρισε με τη μαμά. 

Έχω δύο αδερφές και με τη μία είμαι δίδυμη. 

Ο μπαμπάς βοήθησε πάρα πολύ να μεγαλώσουμε. 

Δούλευε δύο δουλειές, μαγείρευε, μαστόρευε, όπου κι αν κοιτάξεις μέσα στο σπίτι βλέπεις το χέρι του. Είχαμε φωτογραφίες και βίντεο που ο μπαμπάς έπαιζε μαζί μας, μας τάιζε με το μπιμπερό, μας άλλαζε πάνες, στολίζαμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κάναμε βουτιές στη θάλασσα κ.α.

Ψάχνω στο σπίτι να τις βρώ αλλά δεν τις βρίσκω. Η μαμά λέει ότι τις πήρε ο μπαμπάς αλλά εγώ θυμάμαι να ήταν εδώ αφού έφυγε. Εκείνος λέει ότι τις άφησε για να τον θυμόμαστε.

Εκείνος μας έμαθες βουτιές σε τέσσερα μέτρα βάθος, ποδήλατο, υπολογιστή και τη μεγάλη μας αδερφή στα 17 ξεκίνησε να την μαθαίνει μηχανάκι. 

Εμείς δεν προλάβαμε, χώρισαν.

Θυμάμαι τη μαμά που του έβαζε μια σακούλα με πράγματα πίσω από τη πόρτα και του έλεγε: φύγε λοιπόν, γιατί δεν φεύγεις; 

Εκείνος έμενε, μια, δύο μέχρι που έφυγε.

Δεν ξέρω τι ακριβώς είπαν μεταξύ τους, αλλά ξέρω ότι το σπίτι είναι της μαμάς.

Φοβάμαι γιατί η μαμά λέει: η αυτός η εγώ. Αν θέλετε να πάτε με τον πατέρα σας, να σας βάλω τα πράγματα σας σε μια βαλίτσα να πάτε, αλλά εμένα ξεχάστε με.

Είμαι δευτέρα Λυκείου, πάω φροντιστήριο, έχω τις φίλες μου, ο μπαμπάς είναι στην επαρχία. Φοβάμαι. Δεν θέλω να χάσω τη μαμά, αλλά έχω χάσει τον μπαμπά.

Μιλάω με φίλους μου που έχουν και τους δύο, έστω και για δύο φορές την εβδομάδα. Ο μπαμπάς, μας στέλνει φωτογραφίες και φαίνεται πολύ αδύνατος.

Δεν μπορούμε, αλλά πλέον δεν θέλουμε να σηκώσουμε το τηλέφωνο όταν παίρνει. 

Φοβόμαστε γιατί η μαμά θυμώνει. 

Μας ψάχνει τα κινητά, όπως έψαχνε και του μπαμπά.

Φοβάμαι, δεν μπορώ να αποφασίσω τι θέλω, μάλλον να σπουδάσω και να δουλέψω και μετά δεν ξέρω.

Dionysios Kataskevastis