Ενδοοικογενειακή βία: «Ως άνδρας, είναι πολύ δύσκολο να πω ότι έχω ξυλοκοπηθεί»

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Οι άνδρες ως θύματα της γυναικείας βίας είναι πραγματικά και ο αριθμός τους αυξάνεται, αλλά η παροχή βοήθειας και τα καταφύγια των ανδρών είναι περιορισμένα.

Ο σχεδόν δίμετρος Dave, ένας κηπουρός με μια βαθιά χαλικώδη φωνή, δεν περνάει από την σκέψη των περισσότερων ανθρώπων ότι είναι ένα από τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Όμως, προ δύο ετών υπέστη κακοποίηση από τα χέρια της φίλης του και ήταν πάρα πολύ δύσκολη η θέση του να τον πιστέψουν και να το αναφέρει στην αστυνομία. Κοιμήθηκε στο αυτοκίνητό του για εβδομάδες πριν από μιλήσει με αρμοδίους του δήμου, οι οποίοι του βρήκαν μια θέση στο καταφύγιο των ανδρών.

Προσπαθεί να το ξεπεράσει, όταν θυμάται την ημέρα που η φίλη του, έσπασε ένα μπουκάλι Jack Daniels στο κεφάλι του, αφήνοντάς τον με αιμορραγία στο πεζοδρόμιο: μια βαθιά ουλή είναι ακόμα ορατή στο μέτωπό του. Αλλά όταν ο 45χρονος από το Essex περιγράφει την ανακούφιση του όταν τον πίστεψαν οι αρχές, καταρρέει.

"Όταν η βοήθεια έρχεται τελικά, είναι μια συναισθηματική ανακούφιση", λέει, ενώ κάθεται στο καναπέ σε ένα ασφαλές σπίτι στο Berkshire, όπου τον βοήθησαν να ξαναφτιάξει τη ζωή του. 

"Ως άνδρας, είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι έχεις ξυλοκοπηθεί. Φαίνεται σαν να είσαι το μεγάλο κτήνος και αυτή είναι ο ασφόδελος, αλλά μερικές φορές δεν είναι έτσι".

Αυτός είναι ένας από τους λίγους τυχερούς που του παρείχαν βοήθεια. Το Καταφύγιο στο οποίο μένει έχει δύο νέες αιτήσεις κάθε μέρα από άνδρες από όλη τη χώρα που ξεφεύγουν από την ενδοοικογενειακή βία. Το σπίτι, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει τρεις άνδρες και τα παιδιά τους, είναι ήδη πλήρης.

Ένα στα τρία θύματα της ενδοοικογενειακής βίας στη Βρετανία είναι αρσενικά, αλλά τα κρεβάτια στο καταφύγιο, για τους άνδρες είναι σε κρίσιμο βαθμό ανεπαρκείς.

Υπάρχουν 78 θέσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους άνδρες σε καταφύγια σε όλη τη Βρετανία, εκ των οποίων μόνο τα 33 είναι αποκλειστικά δωμάτια για τους άνδρες: τα υπόλοιπα δίνονται σε θύματα και των δύο φύλων.

Αυτό συγκριτικά αναλογεί σε 4.000 θέσεις για τις γυναίκες. Στη Βόρεια Ιρλανδία και τη Σκωτία δεν υπάρχουν καταφύγια ανδρών.

Οι περισσότεροι είναι οι παντρεμένοι άνδρες (2,3 τοις εκατό) που υπέστησαν βια από την σύζυγό τους πέρυσι, από τις παντρεμένες γυναίκες, σύμφωνα με την τελευταία Βρετανική έρευνα για την εγκληματικότητα. Ωστόσο η βοήθεια εξακολουθεί να είναι πολύ πιο δύσκολη για τους άνδρες.

Ο Mark Brooks, πρόεδρος της Mankind Initiative, φιλανθρωπία για την ενδοοικογενειακή κακοποίηση των ανδρών, είπε: "Οι υπηρεσίες υποστήριξης για τους άνδρες θύματα παραμένουν εδώ και δεκαετίες πίσω από εκείνες για τις γυναίκες. Σε αυτό δεν βοήθησε η κυβέρνηση και οι άλλοι που έχουν ως στρατηγική, τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, χωρίς να έχει ένα ισοδύναμο για τους άνδρες. Καθένας βλέπει τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, μόνο ως γυναίκες παρά τους άνδρες. Αυτό είναι ένα από τα τελευταία ταμπού της Μεγάλης Βρετανίας".

Το στίγμα και ο φόβος της δυσπιστίας μεταξύ άλλων παραγόντων, κάνουν τους άνδρες, σε πολύ λιγότερο πιθανό βαθμό, από τις γυναίκες να καταγγείλουν την κακοποίηση στην αστυνομία.

Η Βρετανική έρευνα για την εγκληματικότητα διαπίστωσε ότι μόνο το 10 % των ανδρών θυμάτων της ενδοοικογενειακής βίας το είχε αναφέρει στην αστυνομία, σε σύγκριση με το 29 % των γυναικών. Περισσότερο από το ένα τέταρτο των ανδρών θυμάτων, είχε πει σε κάποιον τι έχει συμβεί σε αυτούς, σε σύγκριση με το 13 % των γυναικών.

Το ανθρώπινο κόστος της αγνόησης του προβλήματος είναι έντονο: 21 άτομα δολοφονήθηκαν από σύζυγο ή την πρώην σύντροφό τους το 2010/11.

Ο Kieron Bell ήταν ένα από αυτά τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία. Είναι επίσης ένας από την μια χούφτα των ανδρών που κατάφερε επιτυχώς να καταδώσει την σύζυγό του για βία.

Ο 37χρονος σεκιουριτάς από το Great Yarmouth του Norfolk, έπρεπε να υποστεί σε μια επείγουσα εγχείρηση καρδιάς, όταν δέχτηκε μαχαιριά στο στήθος από τη σύζυγό του, Σάρα, το 2009. Η σύζυγός του ήταν βίαια από την αρχή του γάμου τους το 2006, αλλά δεν ήθελε να το αναφέρει στην αστυνομία, αρχικά γιατί την αγαπούσε ακόμα και αργότερα, επειδή πίστευε ότι ποτέ δεν θα πίστευαν ότι μια γυναίκα θα μπορούσε να τρομοκρατήσει έναν ογκώδες σεκιουριτά.

Μετά το μαχαίρωμα, η σύζυγός του προσπάθησε να ισχυριστεί ότι ο κ. Bell έπεσε στο μαχαίρι, αλλά, ενώ ανάρρωνε στο νοσοκομείο, αποφάσισε να την καταδώσει στην αστυνομία. Το 2010, η σύζυγός του καταδικάστηκε σε βαριά σωματική βλάβη και βγήκε από τη φυλακή τον Μάιο του περασμένου έτους.

"Φοβόμουν να καλέσω την αστυνομία. Είμαι σωματώδεις, σκέφτηκα, και θα γελούσαν", είπε. 
"Νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει περισσότερη πληροφόρηση. Αν ήξερα ποια είναι τα σημάδια για να τα αναγνωρίσω, θα μπορούσα να έχω κάνει κάτι νωρίτερα. Όμως την αγάπησα και λόγω του παιδιού μου έμεινα μαζί της".

Ο Nicola Graham-Kevan, ένας ειδικός στη βία των συντρόφων στο Central Lancashire University, είπε:
"Η κοινωνία είναι τυφλή στην επιθετικότητα των γυναικών. Η μεγαλύτερη διαφορά, είναι η ικανότητα των γυναικών να αναζητήσουν βοήθεια, που κάνει τους άνδρες να είναι πολύ ευάλωτους σε ψευδείς ισχυρισμούς. Οι άνθρωποι συχνά δεν θα θεωρήσουν ότι οι άνδρες είναι θύματα. Οι άνδρες πρέπει να θεωρηθούν ως παθητικοί και ως θύματα με σαφείς σωματικές βλάβες, ενώ, αν μια γυναίκα κάνει μόνο ισχυρισμούς, πιστεύεται πολύ πιο εύκολα".

Ο Δρ Graham-Kevan πιστεύει ότι το σύστημα πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να καταστεί ασφαλέστερο για τους άνδρες θύματα και τα παιδιά τους, τα οποία μπορεί να καταλήξουν με μια βίαιη καταχρηστική μητέρα. 

"Το μεγαλύτερο πράγμα για μένα ως γονέας, είναι τα παιδιά που τοποθετούνται σε σημαντικές θέσεις μιας βλάβης. Ακούγεται αντι-φεμινιστικό, αλλά νομίζω ότι δώσαμε στις γυναίκες πάρα πολλά δικαιώματα στα οικογενειακά δικαστήρια, διότι τα δικαστήρια θεωρούν ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες ως γονείς, αντί να τους βλέπουν εξίσου".

Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών δήλωσε: "Αναγνωρίζουμε ότι, πάρα πολλοί άνδρες είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας και αξίζουν την προστασία". 

«Η γυναίκα μου, μου επιτέθηκε 11 φορές. Δεν πίστευα ότι η αστυνομία θα με πιστέψει».

Ο Tim, 59 ετών, έχει σοβαρές μαθησιακές δυσκολίες και τώρα ζει στο καταφύγιο των ανδρών στο Berkshire, μετά που η σύζυγός του, του επιτέθηκε επανειλημμένα κατά τη διάρκεια του σύντομου γάμου τους.

"Η γυναίκα μου μου επιτέθηκε 11 φορές μέσα στο γάμο μας. Ήμασταν παντρεμένοι για 18 μήνες, όμως, σαν άνδρας, δεν γνώριζα που να ζητήσω βοήθεια".

"Προσπάθησε να με στραγγαλίσει και συνήθιζε να με δαγκώνει. Εκείνη με μαχαίρωσε, επίσης, στο χέρι με ένα πιρούνι. Ήμουν μόνος μου για 14 χρόνια και έμοιαζε σαν τη σωστή γυναίκα για μένα όταν παντρευτήκαμε".

"Η βία ξεκίνησε τους πρώτους τρεις μήνες του γάμου. Θα μου έκοβε το λαιμό, αν εγώ δεν έκανα ορισμένα πράγματα".

"Δεν μου επέτρεπε να δω κανέναν. Η οικογένειά μου προσπαθούσε να με βοηθήσει να αντιμετωπίσω τις ειδικές ανάγκες μου, αλλά δεν τους άφηνε να έρθουν. Την Πρωτοχρονιά, με απείλησε με ένα μαχαίρι και φοβήθηκα. Στη συνέχεια, την άλλη μέρα, προσπάθησε να με στραγγαλίσει και πάλι".

"Η αδελφή μου, μου είπε ότι πρέπει να καλέσω την αστυνομία, κι έτσι έκανα".

"Δεν πίστευα ότι η αστυνομία θα με πιστέψει, γιατί πάντα φαινόταν ότι διαστρέβλωνε τα πράγματα, αλλά τώρα θέλουν να της απαγγείλουν κατηγορίες και να κάνω μήνυση".

πηγή: independent.co.uk