Mια Μεγάλη Κρυφή Αλήθεια: Μπαμπάδες, τα σιωπηλά θύματα της ενδοοικογενειακής βίας

Μπαμπάδες, τα σιωπηλά θύματα της ενδοοικογενειακής βίας.

Οι μπαμπάδες θύματα των βίαιων μητέρων!

Οι Μπαμπάδες θύματα είναι σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση, δεδομένου ότι αν το αναφέρουν, οι πιθανότητες είναι ότι θα είναι αυτοί που θα πρέπει να εκδιωχθούν από το σπίτι της οικογένειας και στη συνέχεια να χάσουν κάθε ουσιαστική επαφή, ή ακόμη και να μην έχουν καθόλου οποιαδήποτε επαφή με τα παιδιά τους, και η δυνατότητα αυτή επιτρέπεται από τα δικαστήρια και τους κοινωνικούς φορείς, τα παιδιά να παραμείνουν με τη βίαιη μητέρα.

Τα Μεγάλα Καυτά ερωτήματα:

• Γιατί δεν υπάρχει καταφύγιο προστασίας που θύματα είναι άνδρες - μπαμπάδες;
• Χρηματοδοτεί το κράτος μόνο γυναικείες οργανώσεις; 
• Γιατί δεν εφαρμόζεται η Αρχή της Ισότητας των Φύλων;
• Γιατί δεν υπάρχει Εθνική Γραμμή Βοήθειας για Άνδρες-Μπαμπάδες;
• Γιατί η Δικαιοσύνη δίνει διαφορετικούς χαρακτηρισμούς από τους πραγματικούς, στα εγκλήματα Ενδοοικογενειακής Βίας που θύματα είναι Άνδρες-Μπαμπάδες; 
• Από που, πώς και με τι ποσά χρηματοδοτούνται οι γυναικείες οργανώσεις και τα καταφύγια γυναικών;
• Γιατί δεν λαμβάνονται υπόψη οι νεότερες μελέτες και έρευνες για την κακοποίηση των Ανδρών;

Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ

διαβάστε τα σχετικά άρθρα - links:

 1) Οι άνδρες, τα περισσότερα θύματα ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα

2) Έρευνα: Οι γυναίκες στην προσπάθεια τους να πετύχουν την επιμέλεια των παιδιών εκμεταλλεύονται και κάνουν κατάχρηση της κατηγορίας περί ενδοοικογενειακής βίας

3) Η ψυχολογική κακοποίηση των ανδρών - Ευστράτιος Παπάνης, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου

4) Η έλλειψη πατρικού προτύπου διαταράσσει τις σύγχρονες κοινωνίες

5) ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, - "ΤΟ 90% ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ" -

6) Μήπως τελικά το αδύναμο φύλο είναι πλέον ο άνδρας;

Μερικά στοιχεία για τα θύματα της ανδρικής κακοποίησης από ενδοοικογενειακή βία

Οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο έως το ήμισυ του συνόλου των θυμάτων στις προσωπικές τους σχέσεις, το ποσοστό αυξάνεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της κακοποίησης που υπέστησαν.

Τα αρχεία της αστυνομίας για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, εμφανίζουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά των αρσενικών θυμάτων κακοποίησης από ότι αυτά πραγματικά είναι.

Μερικώς λόγω της «αρρενωπής» συμπεριφοράς και των αναμενόμενων αντιδράσεων αντιπάθειας από την αστυνομία, οι άνδρες θύματα τείνουν να μην κάνουν αναφορές, ακόμα περισσότερο από τις γυναίκες θύματα και κυρίως αυτό συμβαίνει στους νεότερους άνδρες που βιώνουν μόνο μικρές επιθέσεις.

Υπάρχουν πολλά καταφύγια, με δημόσια χρηματοδότηση, για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους, αλλά κανένα ειδικά για κακοποιημένους άνδρες και τα παιδιά τους.

Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, τα καταφύγια γυναικών απαγορεύουν στις εγκαταστάσεις τους την παρουσία οποιουδήποτε αρσενικού ή των μεγαλύτερων σε ηλικία αρσενικών παιδιών.

Κακοποιημένοι πατέρες που επιθυμούν να εγκαταλείψουν το σπίτι της οικογένειας με τα παιδιά τους, έρχονται αντιμέτωποι με μια πιθανή κατηγορία απαγωγής των παιδιών, καθώς δεν έχουν να πάνε πουθενά αλλού μαζί τους, ούτε καν κάπου μόνο για παροχή ύπνου και πρωινού. Πολλοί εκ τούτου δέχονται αναγκαστικά να υπομένουν την ενδοοικογενειακή βία, προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους.

Ενώ λοιπόν, δεν υπάρχουν τέτοιες ανδρικές οργανώσεις ή αν υπάρχουν είναι πάρα πολύ λίγες, που χρηματοδοτούνται κυρίως από δωρεές, βοηθώντας άνδρες θύματα, έρχονται σε αντίθεση, με τις πολλές οργανώσεις που βοηθούν τις γυναίκες θύματα και λαμβάνουν σημαντική δημόσια χρηματοδότηση.

Οι τοπικές αρχές και οι οργανώσεις, προς το παρόν λαμβάνουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, από την χρηματοδότηση του κράτους, για να υποστηρίξουν, ιδιαίτερα τα γυναικεία θύματα ενδοοικογενειακής βίας, αλλά τίποτα για να υποστηρίξει τους άνδρες θύματα.

Πράγματι, οι αρχές και οι οργανώσεις, ενθαρρύνονται από την κυβέρνηση να παρέχουν ειδική υποστήριξη στις γυναίκες θύματα. Το αποτέλεσμα είναι ότι, οι τοπικές αρχές και οι οργανώσεις αποθαρρύνονται από την υποχρέωση παροχής υποστήριξης για να βοηθήσουν, συγκεκριμένα, αρσενικά θύματα και των παιδιών τους στις περιοχές τους, δεδομένου ότι δεν λαμβάνουν καμία ειδική κυβερνητική χρηματοδότηση για αυτό.

Η απάντηση της κυβέρνησης σε αυτή την ανισότητα είναι αρνητική, δεν λαμβάνονται υπόψη οι μελέτες και οι έρευνες, ούτε και ο πραγματικός αριθμός των αρσενικών θυμάτων συμπεριλαμβανομένων των πατέρων, που καθιστούν προφανής την ανάγκη για κάποια χρηματοδοτούμενη υποστήριξη. 

Η συνεχιζόμενη έλλειψη κρατικής χρηματοδότησης για άνδρες θύματα κακοποίησης, υπό το πρίσμα των στοιχείων των νεότερων ερευνών, σε αντίθεση της Αρχής της Ισότητας των Φύλων, φαίνεται να είναι αδικαιολόγητη και επηρεασμένη από το κόστος και σε υψηλότερο επίπεδο από την σεξιστική πολιτική που εφαρμόζεται.

Στρατηγικές για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, παράγονται ετησίως από την κυβέρνηση με την παροχή χρηματοδότησης σε κρατικές ή μη υπηρεσίες και οργανώσεις, οι οποίες εξακολουθούν, κατά κύριο λόγο να στοχεύουν σε γυναίκες-θύματα.

Μια πρόκληση για το μέλλον από ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που επηρεάζει και τα δύο φύλα, αν και σε διαφορετικό βαθμό. Αγνοώντας τα δεινά των ανδρών θυμάτων, αυτό δεν είναι μόνο άδικο, αλλά είναι και απίθανο να λύσει το πρόβλημα.

Επίσης, αγνοεί τα δεινά των παιδιών τους, όπως θα μπορούσε επίσημα να υποστηριχθεί, ότι είναι μια μορφή παιδικής κακοποίησης εάν το θύμα είναι ο πατέρας και εκδιώχθηκε και έχουν μείνει με μια βίαιη μητέρα.

Είναι πλέον καιρός για την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα το πρόβλημα, εφαρμόζοντας μια πανεθνική στρατηγική να προάγει και να χρηματοδοτήσει, για να βοηθήσει τα θύματα και των δύο φύλων, συμπεριλαμβανομένης, ειδικά προς το παρόν, της υποστήριξης για τις οργανώσεις που βοηθούν τα θύματα άνδρες - πατέρες.