Οι περισσότερες από τις γυναίκες που σκότωσαν τους συζύγους τους σπάνια έδωσαν προειδοποίηση και οι περισσότερες ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΕΙ !!!

ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΓΟΝΕΙΣ - ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Μια νέα Καναδική μελέτη δείχνει ότι οι γυναίκες που σκότωσαν τους συζύγους τους, σπάνια έδωσαν μια προειδοποίηση, και οι περισσότερες δεν είχαν κακοποιηθεί, γράφει η National Post.

Στην πραγματικότητα, μόλις το ένα τέταρτο των γυναικών δολοφόνων των συζύγων τους, είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας και λιγότερες από το μισό υποφέρουν από οποιαδήποτε ψυχολογικό πρόβλημα. Ακόμα μικρότερο είναι το ποσοστό, από αυτές τις γυναίκες, που είχαν προβλήματα με την αστυνομία κατά το παρελθόν.

Η πλειοψηφία των δολοφονιών - διαπράχθηκαν από μαχαίρι, πυροβόλο όπλο και με στραγγαλισμό -  δείχνει η ανάλυση των 20ετών αρχείων ανθρωποκτονιών  του Κεμπέκ.

«Οι γυναίκες σπάνια έδωσαν κάποια προειδοποίηση πριν από τη δολοφονία των συντρόφων τους», κατέληξε η μελέτη, και συνέγραψε η Δρ. Dominique Bourget, η ιατροδικαστική ψυχίατρος στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας "Royal Ottawa Mental Health Centre". "Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων όπου οι γυναίκες σκότωσαν τους συντρόφους τους, υπήρχαν πολύ λίγες ενδείξεις που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν τον κίνδυνο και να βοηθήσουν να προβλεφθεί μια βίαιη, θανατηφόρα συμπεριφορά."

Οι γυναίκες που "τελειώνουν" τις ζωές των συντρόφων τους είναι σε μία υπο-εξέταση ομάδα, σημειώνουν οι ερευνητές, δεδομένου ότι αποτελούν τη μειοψηφία του συνόλου των ανθρωποκτονιών συντρόφων. Σχεδόν το 80% των 738 συζυγικών δολοφονιών στον Καναδά από το 2000 έως και το 2009 είχαν διαπραχθεί από τους άνδρες, όπου η μελέτη δείχνει ότι είναι επίσης υπεύθυνοι σχεδόν αποκλειστικά για τις αιματηρές δολοφονίες όπου τα παιδιά, καθώς και η σύντροφος, δολοφονήθηκε σε μια πράξη.

Σε συνεργασία με το γραφείο των ιατροδικαστών του Κεμπέκ, οι ερευνητές του Royal Ottawa δουλεύοντας εντατικά με τα αρχεία των 276 συζυγικών ανθρωποκτονιών στην επαρχία από το 1991 έως και το 2010, 42 εκ των οποίων, ή το 15%, πραγματοποιήθηκαν από το θηλυκό σύντροφο. Οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνονται στην έκθεση του ιατροδικαστή, τα αρχεία της αστυνομίας και από τα αποτελέσματα αυτοψίας και τα ιατρικά διαγράμματα.

Παρά το γεγονός ότι το 35% των αρσενικών θυμάτων είχαν ιστορικό τουλάχιστον μιας πράξης βίας κατά το παρελθόν, λένε οι ερευνητές βρήκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μόλις το 26% των γυναικών είχαν υποστεί σωματική κακοποίηση από τους συντρόφους τους. Αυτό διαφέρει σημαντικά από τα ευρήματα μιας Αμερικανικής μελέτης του 1989 που αναφέρεται σχεδόν σε όλες τις γυναίκες που διέπραξαν συζυγικές ανθρωποκτονίες ότι ζούσαν σε ένα περιβάλλον ενδοοικογενειακής βίας - και σε μια Καναδική φυλλάδα, από την ίδια περίοδο, που αποδίδει τα κίνητρα για τις περισσότερες τέτοιες δολοφονίες στην αυτοάμυνα. Σημειώσεις αυτής της μελέτης είχαν δημοσιευθεί στο περιοδικό "Behavioural Sciences and the Law".

Για τον Don Dutton, καθηγητή ψυχολογίας του UBC που εξετάζει την Ενδοοικογενειακή Βία εδώ και δεκαετίες, τα αποτελέσματα της νέας μελέτης δεν είναι έκπληξη, αλλά το αποκάλεσε μια λανθασμένη αντίληψη που εξακολουθεί να επικρατεί στην κοινωνία, της "επίθεσης της καταπιεσμένης-συντρόφου".

"Έχουμε ένα στερεότυπο για την ενδοοικογενειακή βία ... ότι ο καταπιεστής ή ο δράστης είναι το αρσενικό και όταν αυτή η πράξη γίνεται από το θηλυκό, θεωρείται ότι αυτή είναι μια αντίδραση ενάντια στην ανδρική βία", είπε. "Το στερεότυπο είναι τόσο ισχυρό, ώστε, εάν κοιτάξει κανείς τα πραγματικά δεδομένα, θα μείνει συγκλονισμένος."

Ο Καθ. Dutton, συγγραφέας του βιβλίου "Επανεξετάζοντας την Ενδοοικογενειακή Βία (Rethinking Domestic Violence)", πρότεινε ότι τα εν λόγω συμπεράσματα εξελίχθηκαν από την φεμινιστική άποψη ότι η οικογενειακή βία ήταν μια κοινωνικο-πολιτική πράξη της «ανδρικής πατριαρχικής καταστολής των γυναικών." Ισχυρίζεται ότι οι διαταραχές της προσωπικότητας σε άνδρες και γυναίκες παραβάτες εξηγούν καλύτερα την οικογενειακή βία από ότι οι εξηγούνται με τις κοινωνικές αντιλήψεις.

Ο Καθ. Dutton, που δεν συμμετέχει στην έρευνα του Κεμπέκ, αναφέρεται σε μια σειρά από μελέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πιο κοινός τύπος της ενδοοικογενειακής βίας δεν ήταν η κακοποίηση των γυναικών από τους άνδρες, αλλά «ισομερής» βία, όπου και οι δύο σύζυγοι προσπαθούν να βλάψει ο ένας τον άλλον με παρόμοια σοβαρότητα.

Η αναθεωρητική έρευνα του Κεμπέκ, επίσης, διαπίστωσε ότι σε πάνω από μία στις πέντε, από αυτές τις γυναίκες, είχαν τεκμηριωθεί ψυχιατρικές παθήσεις, όπως μείζονα κατάθλιψη ή σχιζοφρένεια, αν και ένας παρόμοιος αριθμός υπέφερε από οξύ εθισμό (κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικά κλπ) κατά το χρόνο της ανθρωποκτονίας.

Μόνο τρεις από τις γυναίκες, είναι γνωστό, ότι έχουν έρθει σε μπλεξίματα με την αστυνομία ή το δικαστικό σύστημα στο παρελθόν, λόγω της βίαιης συμπεριφοράς και υπήρχαν στοιχεία ότι μόνο δύο είχαν δει έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο για την κατάθλιψη ή την ψύχωση.

Περίπου το 14% των γυναικών ήταν που προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν ή κατόρθωσαν να αυτοκτονήσουν, σε σύγκριση με το 45% των αρσενικών δολοφονιών.

Περίπου το ήμισυ των γυναικών συζύγων χρησιμοποίησε μαχαίρι για να σκοτώσει τον σύντροφό τους, το 35% διέπραξε την πράξη με ένα πυροβόλο όπλο, ενώ οι δύο από αυτές τις γυναίκες στραγγάλισαν τον άνδρα, και μία ήταν που χρησιμοποίησε ένα αμβλύ όργανο.